چکنوشت های چکنویس

گروه فرهنگی-اجتماعی برهان؛ در شماره 1 «منشور اخلاق رسانه‏ای» دیدگاه‏های رهبر معظم انقلاب در خصوص اولین وظیفه مطبوعات (نقد و نظارت) ارایه شد. در این شماره به دومین وظیفه مطبوعات که عبارت است از «اطلاع رسانی صادقانه و شفاف» می‏پردازیم:

 وظیفه‌ی دوم؛ اطلاع رسانی صادقانه و شفاف:

 * معتقدم که آزادى قلم و بیان، حقِ‏ مسلّم مردم و مطبوعات است. در این هم هیچ تردیدى ندارم و این جزء اصول مصرّحه قانون اساسى است.

• کارشکنی،

• سخن پراکنی علیه دیگران،

• بدگویی کردن،

• افشاگری‏های بی‏پایه و اساس نسبت به اشخاص

- شایعه سازی و شایعه پراکنی نکنند. کسانی که مصالح کشور را می‏خواهند و مایل‏اند حقایق را غالب کنند، از اختلافات جزیی و غیراصولی صرف نظر کنند.

- اخلاق اهمیتش از علم هم بیشتر است. اگر فضا، فضای:

#اشاعه‏ی فحشا،

#تهمت زدن،

#دیگران رامتهم کردن به شایعات و خیالات باشد؛

#و فضای جامعه را فضای سوءِ ظن و بدگمانی قرار دادن،

دل‏ها را تاریک و فضای زندگی را ظلمانی می‏کند.

- یک شخص یا یک جریان را به طور مطلق مورد تهاجم قرار دادن (حتی به قصد اصلاح) جایز نیست و در بسیاری موارد غیبت است.

#انتقاد منطقی، گفتن حرف صحیح، غیر از غیبت است.

#گفتن حرف‏های آشکار و نقد آن به هیچ وجه غیبت نیست. (نیازی هم به افترا و تهمت نیست.)

- بعضی از این گونه تهاجم‏ها علیه اشخاص یا جریان‏ها، مصداق:

#تهمت،

#افترا،

#قول به غیر علم،

#و سب و شتم است؛

حتی اگر به قصد اصلاح باشد. (تمام وسایل مدرن امروز - از جمله سایت و وبلاگ و ... - هم مشمول همین حکم است. خواندن وبلاگ مانند خواندن کاغذ، است، کتاب است، نامه است، مثل شنیدن حرف است. دوربین هم همین جور است.)

- تهمت زدن به یک شخص گناه است، تهمت زدن به یک نظام اسلامی، به یک مجموعه، گناه بسیار بزرگتری است.

- نباید اختلاف به وجود بیاید؛ همه با هم برادرند. فضا را نباید از تهمت و از گمان سو پر کرد.

- شفافیت این نیست که ما بیایم این و آن را بدون اینکه اثبات شده باشد، بگیریم زیر بار فشار تهمت.

- ممکن است چیزهایی را که نسبت می‏دهند در واقع راست باشد؛ اما تا مادامی که اثبات نشده حق بیان وجود ندارد.

پایان بخش دوم